Uygulamalı Dilbilimi
‘Uygulamalı dilbilim’ terimi, dille ilgili bir problemi çözmeyi veya dille ilgili bir problemi ele almayı içeren çok çeşitli aktiviteler anlamına gelir. En azından öyle görünüyor ki, Kuzey Amerika’da uygulamalı dilbilim, ilk olarak 1946'da Michigan Üniversitesi’nde resmi olarak bağımsız bir ders olarak kabul edildi. Bu ilk zamanlarda, terim hem Amerika Birleşik Devletleri’nde hem de Büyük Britanya’da, yabancı olmayan konuşmacılar için İngilizce de dahil olmak üzere yabancı dilleri öğretmeye sözde ‘bilimsel bir yaklaşım’ uygulamak için kullanılmıştır. Profesörler Charles Fries (Michigan Üniversitesi) ve Robert Lado (Michigan Üniversitesi, ardından Georgetown Üniversitesi) tarafından yapılan yabancı dil öğretiminin kalitesini artırmak için yapılan erken çalışmalar, 1948 yılında yeni bir dergi olan Dil Öğrenimi’nin yayımlanmasında olduğu gibi, alana tanım getirilmesine yardımcı oldu. : Üç Aylık Uygulamalı Dilbilim Dergisi
1950'lerin sonunda ve 1960'ların başında, terimin kullanımı, daha sonra ‘otomatik çeviri’ olarak adlandırılanı içerecek şekilde genişletildi. Avrupa Konseyi tarafından finanse edilen iki yıllık hazırlık çalışmalarını takiben 1964 yılında, Birlik Internationale de Linguistique Appliquée (Uluslararası Fransız Uygulamalı Dilbilim Derneği (Fransız) kısaltması AILA tarafından anılan) . Kongreye ilişkin bildiriler, iki dilde yapıldı: yabancı dil öğretimi ve otomatik çeviri.
Uygulamalı Dilbilim Bugün
Aradan yıllar geçtikçe, dikkat odakları genişlemeye devam etmiştir. Bugün AILA yönetim kurulu, uygulamalı dilbilimi ‘toplumdaki belirli sorunların çözümüne yardımcı olmak için bir araç olarak… uygulamalı dilbilim, toplumda dilin rol oynadığı çok sayıda ve karmaşık alanlara odaklanmaktadır.’ * Amaç, pratik problemleri çözmek için dilbilim ve ilgili disiplinlerdeki araştırmalardan elde edilen bulguları ve teknikleri uygulamak olduğu konusunda fikir birliği var gibi görünmektedir. Bir gözlemci için, uygulamalı dilbilimdeki en önemli değişiklik, disiplinlerarası bir alan olarak hızlı büyümesi olmuştur. Yabancı dil öğretimi ve makine çevirisine ek olarak, günümüzde uygulamalı dilbilim alanında merkezi sayılan konuların kısmi bir örneklemesi, özel amaçlı dil (örneğin havacılık, dil bozuklukları, hukuk, tıp, bilim ile ilgili dil ve iletişim sorunları gibi) konularını içermektedir. ), dil politikası ve planlaması ve dil ve okuryazarlık konuları. Örneğin, İngilizcenin Uluslararası Sivil Havacılık Örgütü (ICAO) tarafından tüm uluslararası uçuş iletişimi için çalışma dili olarak benimsenmesini takiben bazı uygulamalı dilbilimciler, farklı geçmişlerden gelen pilotlar veya uçuş mühendisleri, doğal olmayan bir dil kullanarak iletişim kurduklarında ve İngilizce’yi daha etkili bir şekilde iletişim kurmaları için nasıl daha iyi eğitmeleri gerektiğinde ortaya çıkan dilsel sorunların türlerini anlamakla ilgilendiler.
Bazı uygulamalı dilbilimciler, ülkelerdeki planlamacılara ve yasa koyuculara bir dil politikası geliştirmeleri ve uygulamaları konusunda yardım etmekle ilgilenmektedirler (örneğin, planlamacılar sadece İngilizce ve Afrikalılar için değil, diğer dokuz yerli için de eğitim ve devlette rolleri belirlemek ve daha da geliştirmek için Güney Afrika’da çalışmaktadır. diller) veya daha önce yazılmamış diller için (örneğin 850+ yerli Papua Yeni Gine dilinin çoğu için) senaryolar, materyaller ve okuma yazma programları geliştirmelerine yardım eder.
Diğer uygulamalı dilbilimciler, çoğu yeni eğitim almış, Amerika Birleşik Devletleri ve diğer ülkelere yetişkin yeni gelenlerin, hayatta kalmak için ve mesleki amaçlarla ihtiyaç duyacakları dilde okuryazarlık geliştirmelerine yardımcı olmak için mümkün olan en etkili programları geliştirmekle ilgileniyorlardı. Halen uygulamalı dilbilimcileri ilgilendiren diğer konular, ana dilin kültürel ve dilsel olarak farklı öğrencilerin eğitiminde en uygun rolünün, ikna ve politika dilinin, yorum ve çeviri için etkili araç ve programların dil geliştirilmesinde ve değerlendirme sınavında geniş bir konudur.
Birleşik Krallık’ta, ilk uygulamalı dilbilim okulunun 1957'de Edinburgh Üniversitesi’nde Ian Catford ile birlikte başlamış olduğu düşünülmektedir. Amerika Birleşik Devletleri’nde kar amacı gütmeyen bir eğitim kurumu olan Uygulamalı Dilbilim Merkezi (CAL) 1959 yılında Charles Ferguson ile ilk Yönetmeni olarak kuruldu. CAL’nin misyonu, ‘dil çalışmasını teşvik etmek ve insanlara daha etkili iletişim yoluyla eğitim, meslek ve sosyal hedeflerine ulaşmalarında yardımcı olmak’ olarak kalmıştır. Örgüt, faaliyette bulunduğu çeşitli takas merkezlerinden bilgi toplayarak ve dağıtarak, pratik araştırmalar yaparak, pratik materyaller geliştirerek ve öğretmenler, yöneticiler veya diğer insan kaynakları uzmanları gibi bireyleri sınırlı engelleri azaltmak için bunları kullanarak eğiterek misyonunu yerine getirmektedir. Dil yeterliliği, kültürel ve dilsel olarak farklı bireyler için eğitim ya da mesleki fırsatlara tam ve etkili bir şekilde katılmaya çalıştıkları için poz verebilir.
Organizasyonlar
Uluslararası AILA organizasyonuna ek olarak, Amerikan Uygulamalı Dilbilim Derneği (AAAL) ve İngiliz Uygulamalı Dilbilim Derneği (BAAL) gibi uygulamalı dilbilimciler birliği de vardır. Uygulamalı dilbilimcilerin çalışmaları, Uygulamalı Dilbilim (Oxford University Press) dergisi ve Uygulamalı Dilbilimin Yıllık Değerlendirmesi (Cambridge University Press) gibi yayınlarda sıklıkla sunulur veya açıklanır.
- AILA Vademecum. Dernek Uluslararası Dilbilimsel Uygulama Aplike. Amsterdam, 1992, s. 2.
For Original Article.
